Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Scaevolam M.: Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Bork: Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Recte dicis;: Nescio quo modo praetervolavit oratio.
Nihil sane.: Qui est in parvis malis.
Nihilo magis.: Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
At hoc in eo M.
Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Sed ad bona praeterita redeamus. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Ego vero isti, inquam, permitto.

Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?
Laboro autem non sine causa;
Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.

An ne hoc quidem Peripateticis concedis, ut dicant omnium
bonorum virorum, id est sapientium omnibusque virtutibus
ornatorum, vitam omnibus partibus plus habere semper boni
quam mali?

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu,
inquit, huc?

Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Duo Reges: constructio interrete. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?